(اسلام برای آزادی چارچوب دارد!)
اگر ما می گوئیم که عقیده، عقیده ى مذهبى و ایمان در جامعه ى اسلامى آزاد است، این به معناى این نیست که اسلام اجازه بدهد که فریبگرانى و خدعه پیشگانى در جامعه ى اسلامى به راهزنى ایمان مردم بپردازند؛ این را قطعاً اسلام اجازه نمی دهد. دستهائى که می توانند با ارائه ى جاذبه هاى مادى، با تأمین هوس هاى بشرى، دلهاى سست و ضعیفى را به سمت خودشان جذب کنند، اگر در جامعه ى اسلامى آزادى عمل داشته باشند، مردم ضعیف را و انسانهاى ساده دل را تحت تأثیر قرار خواهند داد و آنها را گمراه خواهند کرد و از بهشت به دوزخ خواهند برد؛ «وَ الَّذِینَ کَفَرُوا أَوْلِیاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُماتِ».[1] اسلام اجازه نمی دهد که مردمى که دلشان به نور ایمان منور شده است، به وسیله ى چنین ایادی‌ای به سمت ظلمت باز هم کشیده بشوند، لذا اسلام با تبلیغات ضد اسلامى و فریبگرایانه، نه با بحث و جدل استدلالى، با خدعه و فریب تبلیغاتى درباره ى مسائل اعتقادى که موجب سست شدن ایمان مردم و راهزنى دلهاى مردم می شود، مقابله می کند که نشانه هاى این را در احکام متعددى از اسلام ما می بینیم.
بیانات مقام معظم رهبری در تاریخ (15/ 12/ 1365) خطبه هاى نماز جمعه تهران
